Kobiety potrafią zdumiewająco łatwo wybaczać.

 Zastanawiała się, jak to jest z niecierpliwością oczekiwać wiosny, zamiast, tak jak ona, jej się obawiać, gdyż radosny nastrój i budząca się do życia przyroda jeszcze wyraźniej podkreślały jej samotną egzystencję.

 Niech się dzieje co chce, a zobaczysz, że będzie, co będzie, bo zwykle tak jest.

 Szkoda siebie na nieaktualne cierpienia.

 Z uniesień pozostało mi uniesienie brwi, ze wzruszeń - wzruszenie ramion.

 Mąż nie wąż, ale krew pije.

 Wygląd nie zawsze świadczy o człowieku.

 Miłość nigdy nie umiera.

 Bo człowiek może wytrzymać tydzień bez picia, dwa tygodnie bez jedzenia, całe lata bez dachu nad głową, ale nie może znieść samotności.

 A nad obojczykiem, który Ci ślicznie wyszedł na fotografii, masz w samym środku takie cudowne wgłębienie - czy kiedyś pozwolisz mi je wypełnić ustami?

 Oto lekcja, jaką daje krew. Przerażała, po czym przynosiła ukojenie. Człowiek widział w niej znak zniszczenia i znak powstania, znak swego kresu i swego początku. A wreszcie odkrył w niej, we wspaniałym porywie serca i wzlocie umysłu, to, czym w rzeczywistości jest: życie.