Bo każdy szuka tego samego: miejsca z wyobraźni, zamku z ...

 Teraz wiem, że gdybyśmy po prostu odrabiali lekcje, kładli się spać przed dwunastą i wstawali na poranne zajęcia — gdybyśmy żyli jak normalni ludzie — uniknęlibyśmy z powodzeniem wielu niedorzeczności. Bylibyśmy zbyt zajęci pogonią za celowym życiem, by uczestniczyć w drugorzędnych melodramatach. Ale nie należeliśmy do normalnych ludzi. Byliśmy zdesperowani
i stuknięci, wszyscy, co do jednego.

 Jakim człowiek jest naprawdę, ujawnia dopiero próba, to znaczy moment, kiedy musi stanąć na własnych nogach albo upaść.

 Wydaje się, jakbyś miał jakieś inne życie, a ja nie mogłabym być jego częścią.

 Bo prawda jest taka, że najlepiej się do nikogo i do niczego zbytnio nie przywiązywać.

 Umysły, charaktery, dusze - im człowiek dłużej żyje, tym wyraźniej widzi jak się od siebie różnią.

 Na zawsze ponosisz odpowiedzialność za to, co oswoiłeś.

 Ból po stracie jest tak silny, jak silna była więź.

 Tak, świnia była ze mnie okropna, a wyobrażałem sobie, że jestem aniołem.

 Bohater, który uwolni księżniczkę z wieży, w zasadzie nie ma wyboru. Musi spędzić
z nią resztę życia.

 Kobiety nie mają litości nad mężczyznami, których nie kochają.