Lubię ten stan. Unosić się w nicości, zbyt senna, by ...

 Ironia życia leży w tym, że żyję się do przodu, a rozumie do tyłu.

 Nie dla pieniędzy się żyje, lecz za nie.

 Władza to nie parasol, który stawia się w kącie, gdy deszcz przestał padać.

 Do pomyłki należy się przyznać, zwłaszcza przed samym sobą, a potem uczynić wszystko, by ją naprawić. Uczymy się przez całe życie. Wszyscy.

 Człowiek się nie zmienia, tylko uczy się żyć z samym sobą. To jest najtrudniejsze.

 Ciało się starzeje, ale dusza zostaje młoda.

 Prawdziwa miłość nigdy nie mówi żegnaj...

 Śmiech to dziwny odgłos. Tyle się go wszędzie słyszy, a rzadko kiedy jest prawdziwy.

 Wcześniej czy później życie niszczy wszystkie nasze możliwości.

 Nie jestem gotowa odejść tak bez słowa...