Ludzie widzą to, co chcą widzieć, albo to, za co ...

 Taka jest właśnie przeszłość: unosi się, potem osiada i gromadzi warstwami. Jeśli się straci czujność, pogrzebie cię.

 Konia trzeba trzymać za uzdę, a mężczyznę za słowo.

 Kim jesteś, obcy człowieku, żeby mi mówić, co mogę, a czego nie mogę robić?

 Postanowienie jest jak porcelana, prawda? Masz jak najlepsze chęci, lecz z chwilą, gdy pojawia się rysa, lada chwila rozpada się na kawałki.

 Twoim zwierciadłem jest świat wokół ciebie.

 Bezproblemowe związki są przereklamowane.

 Człowiek z epoki katastrof nie ma własnego losu, nie ma charakteru, nie ma własnych myśli.

 Świat bez słów wyglądałby inaczej.

 Świat jest tak pusty i pozbawiony miłości, kiedy nie ma na nim nikogo, kto by wrzasnął twoje imię i przywrzeszczał cię do domu.

 Istnieją rzeczy, których można się nauczyć nawet od zmarłych.