Jeśli zbyt wiele oczekujemy od przyszłości, zaczynamy żyć w świecie ...

 Gdy ograbiony nie wie o swej stracie,
Nie mów mu o niej, a nie zubożeje.

 Najbardziej doceniamy to, na co zapracowaliśmy i co możemy stracić.

 A wojna pochłaniała zasoby. Wojna zabierała najlepszych ludzi. Wojna była wyniszczająca.

 Kto wieczorem płacze, ten śmiać się będzie rankiem.

 Śmierć nie człowiek - może się zmiłuje...

 Życie najbliższe swej istocie smakuje najlepiej.

 Ależ fakty to jeszcze nie wszystko; przynajmniej połowa zależy od tego czy się umie faktami operować.

 Albowiem echo jest jak dusza głosu,
co się rozbudza w miejscach opustoszałych.

 Zazwyczaj można coś powiedzieć o człowieku, widząc, co czyta.

 Linoskok stąpa po sznurze rozwieszonym między strachem a ambicją.