Nie można kogoś ładnie opuścić.
Nie można kogoś ładnie opuścić.
Rodzina. Luke, obiecałeś.
Jakoś to będzie,
bo jeszcze tak nie było,
żeby jakoś nie było.
Jasne, teraz gdy dama w zielonym była zajęta przypomniał sobie o mnie.
...jak cię widzą, tak cię piszą. Nikomu nie chce się wnikać w prawdziwą głębię naszej istoty.
Wszystko się zmienia w moim życiu, a świat pozostaje taki sam.
Czas to dobry nauczyciel.
Szkoda tylko, że uśmierca swoich uczniów.
Czy ja wariuję? Czy tak to się zaczyna? Czy jestem jak ten ręcznik papierowy, który po zmoczeniu rozlatuje się, rozpada? Cienka błonka normalności.
Wojna przedziwnie zmienia ludzi.
Czasem potrzebujemy, żeby ktoś nam podał pomocną dłoń.
Jeżeli już o coś zabiegasz, idź na całego, w przeciwnym razie nawet nie zaczynaj.