Kiedy wychodzę na ulicę, pierwsze, co mi przychodzi do głowy, ...

 My zabijamy czas, a on zabija nas.

 Za każdym razem dostawałem policzek od rzeczywistości. Od upartej, absurdalnej, powtarzającej wciąż swoje, przerażającej i niemożliwej do zaakceptowania, nie dającej się pojąć rzeczywistości.

 (...) dojdziesz do celu, jeśli będziesz z odwagą trzymać się swojej ścieżki.

 To nie czekanie jest problemem, tylko to, na kogo się czeka.

 Najbardziej brakowało mi twojego milczenia.

 Życie nie da się rządzić mądrymi książkowymi maksymami.

 Podobasz mi się, kiedy milczysz, robisz wtedy wrażenie nieobecnej; wydaje mi się, że twoje spojrzenie gdzieś ulatuje, a pocałunek zamknie twe usta.

 Za każdą dobrą chwilę trzeba zapłacić.

 Jesteśmy tym, co pamiętamy.

 Większość ludzi nie jest w stu procentach dobra ani w stu procentach zła.