Z perspektywy czasu zdaję sobie sprawę, że najlepszym sposobem na ...
Z perspektywy czasu zdaję sobie sprawę, że najlepszym sposobem na nauczenie mnie wdzięczności mogło być tylko niedawanie mi wszystkiego, o czym zamarzyłam.
Zanim padłeś, jeszcze ziemię przeżegnałeś ręką.
Czy to była kula, synku, czy to serce pękło?
Powiedział, że jestem jego sercem. Nie zostawia się serca. Nie można żyć bez serca.
Jestem łagodny jak nowonarodzone dziecię, ale nie lubię, aby mi dyktowano, co mam robić.
Zmęczony sobą i swym czasem.
Zmęczony ograniczeniem, niemocą, niepojmowaniem.
Sposób na życie. Niszczyć, by przetrwać.
Pragnę malować tak, jakbym fotografował sny.
Ból jest nieunikniony. Cierpienie jest wyborem
Samotność byłaby pustym słowem, gdybyśmy nie umieli kogoś do niej zaprosić.
[...] a tęsknota za tym, czego nie można mieć, prowadzi do nieszczęścia i szaleństwa.
Moje podkrążone oczy zdradzają słabości
Gdy w środku nocy budzi sen o przeszłości