Życie oprócz miłości i szczęścia jest jedynie ciągiem nieistotnych zdarzeń.

 Im kto mniej wart, tym wyżej głowę nosi.

 Do Rzymu przez Krym.

 I gdy tak myślę, to tak rozpaczliwie tęsknię za Tobą, że chce mi się płakać. I nie jestem pewien, czy z tego smutku, że tak tęsknię, czy z tej radości, że mogę tęsknić.

 Smutno jest zdać sobie sprawę z tego, że tym, których kochamy, będzie lepiej bez nas.

 Jeśli kogoś kochamy, chcemy poznać nie tylko duszę, ale i ciało ukochanego. Czy to takie ważne? Nie wiem, pewnie przemawia przez
nas instynkt. W tej kwestii trudno przewidzieć własne reakcje albo wyznaczać sobie granice.
Najwspanialsze jest odkrywanie, kiedy onieśmielenie ustępuje miejsca śmiałości, a ciche jęki zmieniają się w krzyki i przekleństwa. Tak, przekleństwa. Kiedy kocham się z mężem, chciałabym słyszeć „niecenzuralne” słowa.
Zamiast tego padają pytania: „nie za mocno?”, „nie za szybko?”, „nie za wolno?”. To bardzo krępujące, chociaż może w pierwszej fazie związku niezbędne i świadczy o wzajemnym szacunku. Aby stworzyć idealną, intymną więź, trzeba ze sobą dużo rozmawiać, bo nie ma nic gorszego od frustrującego milczenia i pruderii.

 Życie to skok na bungee, ale bez liny - i bez dna.

 Co zatem powinienem zrobić z moimi ustami? Z moją nocą? Z moim dniem?

 Te podróże w mroku
Już bez powrotu

 Zakłada się, że miejsca, w których żyjemy, w końcu upodabniają się do nas.

 Każdy, kto czyta, staje się dziwakiem. Czytanie daje wiedzę, a ponieważ wokół dominuje raczej ignorancja, wiedza oznacza dziwactwo.