"Nie można stracić kogoś, kogo się nigdy nie miało."

 Tą niewidzialną siłą, która wprawia świat w ruch, nie są miłości szczęśliwe, ale nieszczęśliwe właśnie.

 Kto wierzy, że jest kochany, gdy go chłoszczą, ten sam potem chłoszcze.

 Ból nie znika. Gromadzi się. Jak śnieg. A przebaczenie to słońce, które go topi.

 Zaufanie to skomplikowana sprawa. Trzeba nim obdarzyć odpowiednich ludzi, a oni muszą właściwie postępować. Ale największe ryzyko podejmujemy wtedy, gdy ufamy swojemu sercu. Jedynym człowiekiem, któremu możemy w pełni zaufać,
jesteśmy my sami.

 (...) bo za mną nie było już nic, spaliłem wszystkie mosty i nic mnie nie trzymało.

 Cisza jest najgłośniejsza.

 Wiara jest cennym i nieosiągalnym dobrem.

 Często w swoim życiu był tylko widzem, a to, co się tutaj działo, nie było jego historią.

 Cóż to za okrutna dola nie być do niczego przywiązanym, niczego nie pragnąć, a tak wiele rozumieć...

 Świat nie jest bezpiecznym miejscem.