Albo się pomyliłeś, albo jesteś pomylony.

 Nic tak nie łączy ludzi jak rozpacz. Nic tak nie zbliża nas do siebie jak smutek.

 Boże drogi, byłem dżentelmenem.[…]
Teraz wiem tyle, że kobiety rzadko sypiają z młodymi dżentelmenami. Wyszyjcie to na makatce i powieście sobie w kuchni.

 Ideał nigdy nie trwa dłużej niż chwilę.

 Człowiek może patrzeć w gwiazdy, a równocześnie widzieć koniec swoich rzęs.

 Nic tak człowieka nie uszczęśliwia jak kobieta, która wie, czego chce.

 Otworzyłam kolejne drzwi strachu – nikogo tam nie było.

 Najbardziej obawiam się śmierci mojej wyobraźni.

 
Przyznaję, że cisza jest czasem jedną z najbardziej wyrafinowanych form kłamstwa.

 A tu szaro i smutno. Mam na lewym przedramieniu wypalone piętno śmierci.

 Zbyt wiele dziwnych wydarzeń równa się zbyt wiele dziwnych myśli.