
Albo się pomyliłeś, albo jesteś pomylony.
Albo się pomyliłeś, albo jesteś pomylony.
Nic tak nie łączy ludzi jak rozpacz. Nic tak nie zbliża nas do siebie jak smutek.
Boże drogi, byłem dżentelmenem.[…]
Teraz wiem tyle, że kobiety rzadko sypiają z młodymi dżentelmenami. Wyszyjcie to na makatce i powieście sobie w kuchni.
Ideał nigdy nie trwa dłużej niż chwilę.
Człowiek może patrzeć w gwiazdy, a równocześnie widzieć koniec swoich rzęs.
Nic tak człowieka nie uszczęśliwia jak kobieta, która wie, czego chce.
Otworzyłam kolejne drzwi strachu – nikogo tam nie było.
Najbardziej obawiam się śmierci mojej wyobraźni.
Przyznaję, że cisza jest czasem jedną z najbardziej wyrafinowanych form kłamstwa.
A tu szaro i smutno. Mam na lewym przedramieniu wypalone piętno śmierci.
Zbyt wiele dziwnych wydarzeń równa się zbyt wiele dziwnych myśli.