
Tak, by nam się serce śmiało do ogromnych, wielkich rzeczy. ...
Tak, by nam się serce śmiało
do ogromnych, wielkich rzeczy.
A tu pospolitość skrzeczy...
ludzie ludziom zgotowali ten los
Pozwoliłem jej odejść. Naprawdę. Ale oto stoi przede mną.
–A czym byliby ludzie bez miłości?
–GINĄCYM GATUNKIEM, odparł Śmierć.
Oddycha się tu melancholią bardzo szczególną, melancholią krańców świata.
Szczęście to nie tylko dar, a także wybór.
Platon uczył, że obowiązkiem tego, który myśli, jest mówić głośno to, co myśli.
Boję się zapomnienia - wyznał bez chwili wahania - Boję się tego jak ślepiec ciemności.
Ile można poświęcić dla osoby, którą się kocha, i w dalszym ciągu ją kochać?
Żyjemy tak jak śnimy – samotnie.
Miej odwagę walczyć, a znajdziesz sposób na rozwiązanie swoich problemów!