Tak, by nam się serce śmiało do ogromnych, wielkich rzeczy. ...

 Ale nie można wiecznie żyć wiecznie wspomnieniami, które są jak wielkie brzemię.

 Niesprawiedliwości losu nie da się wyeliminować; trzeba się pokornie poddać i mieć po prostu nadzieję, że kiedyś nadejdą lepsze czasy.

 Prędzej czy później przekracza się granicę między przyjaźnią a miłością. A wtedy koniec. Nieszczęśliwie zakochanemu pozostaje tylko cierpienie i chłód ze strony partnera.

 Zrozumiałem, że życie to potępienie. Wieczne rozpoczynanie wszystkiego od nowa.

 Bez groźby śmierci nie ma żadnego powodu, by żyć.

 Szczęście poznaje się po hałasie, jaki robi, odchodząc.

 Jeśli ktoś źle mówi o tobie, nie broń się przeciw zarzutom, ale powiedz: na pewno nie wie o innych moich błędach i wadach, w przeciwnym razie nie mówiłby tylko o tych, tak błahych.

 Kiedy mowa jest o przeszłości, każdy pisze fikcje

 Kiedy ociągamy się, tłumaczymy, że tak nam trudno i nie mamy czasu iść lub tylko wstąpić do kościoła, warto powiedzieć sobie: Przecież to On na mnie czeka.

 Oddaliłam się z triumfującym kwikiem w duszy.