Łatwo podziwiać ludzi zapalczywych. Lecz dopiero sztuka dyplomacji czyni człowieka ...

 Przepraszam za to, czego nie zrobiłem.

 Całe piekło znajduje się w jednym słowie: samotność.

 Umrzeć ze śmiechem na ustach to z pewnością najchwalebniejszy ze wszystkich chwalebnych rodzajów śmierci.

 [...] "jutro" to było o całą wieczność za późno.

 Umysły, charaktery, dusze - im człowiek dłużej żyje, tym wyraźniej widzi jak się od siebie różnią.

 Gdzie ci dużo obiecują, małą torbę przynieś.

 Życie, jakkolwiek wspaniałe, jest jednak na końcu trochę marne.

 Kochać to niszczyć, a być kochanym, to zostać zniszczonym.

 Człowiek może wytrzymać tydzień bez picia, dwa tygodnie bez jedzenia, całe lata bez dachu nad głową, ale nie może znieść samotności.
To najgorsza udręka, najcięższa tortura.

 Ta cisza nie była milczeniem, a tym bardziej nie była spokojem.