Oto herezja tych czasów rozumu - albo coś podobnego. - ...

 Kochać kogoś, to przede wszystkim pozwalać mu na to, żeby był, jaki jest.

 Gdy dzielisz się bólem, bracie mój nie podwajasz go, lecz zmniejszasz o połowę. Żaden człowiek nie jest samotną wyspą

 Bycie szczęśliwym wymaga czasem ciężkiej pracy. To jak utrzymywanie pięknego domu – musisz gromadzić skarby i wyrzucać śmieci. Bycie szczęśliwym wymaga poszukiwania dobrych rzeczy. Jedna osoba widzi piękny pejzaż za oknem, druga – brudną szybę. Od twojego wyboru zależy, co widzisz i co myślisz.

 Tylko to, co stracone pozostaje wieczne.

 Mam wrażenie, że poranki klaszczą żeby mnie obudzić.

 W najmłodszych twarzach kryją się najstarsze oczy.

 Nie ma czegoś takiego jak bezwarunkowa, doskonała miłość. Nie ma na zawsze...

 Za każdym razem, gdy myśli wkradają się do łóżka, przewracam się na drugi bok, próbując je zmiażdżyć. One jednak się wydostają.

 Wyobraźni miał tyle, że nie potrafił nawet podtrzymać rozmowy.

 (…) najgroźniejszy jest ten, który nie ma już nic do stracenia.