Oto herezja tych czasów rozumu - albo coś podobnego. - ...

 Szczęśliwi czasu nie liczą.

 Wierzę wyłącznie w wielką miłość i na nią czekam.

 Człowiek rodzi się z zaciśniętymi piąstkami, jakby chciał powiedzieć: cały świat jest mój. A umiera z otwartymi ramionami, jakby mówił: nic ze sobą nie zabieram…

 Co my wiemy, to tylko kropelka. Czego nie wiemy, to cały ocean.

 Są ludzie, którzy odbierają innym pieniądze.
W porządku, to zwykła kradzież. Ale są też ludzie, którzy jednym krótkim słowem potrafią odebrać komuś samo człowieczeństwo.
To zupełnie inna sprawa.

 Za dwadzieścia lat bardziej będziesz żałował
tego, czego nie zrobiłeś, niż tego, co zrobiłeś.
Więc odwiąż liny, opuść bezpieczną przystań.
Złap w żagle pomyślne wiatry. Podróżuj, śnij, odkrywaj.

 W czasach, gdy nasza wrażliwość uległa stępieniu pod wpływem wszechobecnej wulgarności i wyuzdania, warto przekonać się, co wciąż może nami wstrząsnąć.

 (...) sercem swym będę rozważał,
a mój duch będzie pilnie dociekał.

 Człowiek, który nic nie wie, posiada odwagę; ten, który dużo wie - strach.

 Prawdopodobnie to właśnie budzi u wielu ludzi odruchy okrucieństwa: próbują doszukać się powiązania z rzeczywistością zadając innym ból.