A jednak potrzeba mi twoich słów i trzeba twojej pamięci. ...

 Piękno nie jest wynalazkiem człowieka.

 Trochę miłości to jak trochę wina.
A zbyt dużo jednego i drugiego powoduje chorobę.

 Ogień, powstrzymywany we mnie, czasami wydziera się z zamknięcia i padam ofiarą własnych płomieni, a gdy jestem pogrążony w płomieniach, parzę innych.

 Słońce stanęło w zenicie: Oglądam się na przebytą drogę: to ma być moje życie? Patrzeć się na to nie mogę!

 Upór, przyjacielu, nie uznaje żadnych argumentów i dlatego jest tak nieodparty.

 Wielkie historie miłosne mogą nie mieć końca. Ale co muszą mieć nieodzowne to początek.

 Coś we mnie pamięta i nie zapomni.

 Nigdy się nie zabiję, bo Cię kocham.

 Ludzie świetnie potrafią udawać.

 Nawet siedząc na ławie oskarżonych, lubimy słuchać o sobie.