
Żyjesz wśród ludzi zatem wszystko co cenne trzymaj w ukryciu ...
Żyjesz wśród ludzi zatem wszystko co cenne trzymaj w ukryciu i tam jest twój dom gdzie skarby twoje.
Nie każde złoto jasno błyszczy,
Nie każdy błądzi, kto wędruję,
Nie każdą siłę starość zniszczy.
Korzeni w głębi lód nie skuję
Z popiołów strzelą znów ogniska
I mrok rozświetlą błyskawice.
Złamany miecz swą moc odzyska,
Król tułacz wróci na stolicę.
- Już jestem twój. Co ze mną zrobisz?
- Ukryję cię tam, gdzie nie spotka cię nic złego.
Gdy chcesz zburzyć mur, nie zaczynasz od tego co jest za nim, ale od tego, kto go postawił.
Nie przyjmuję wsparcia od tych, którzy moją ojczyznę znieważają.
Potykając się można zajść daleko, nie wolno tylko upaść i nie podnieść się.
Nadzieja nic nie kosztuje.
Są rzeczy, które trzeba zrobić, i robi się je, ale nigdy o nich nie mówi. Nie próbuje się ich usprawiedliwiać. Są nie do usprawiedliwienia. Po prostu się je robi. A potem o nich zapomina.
Ludzie często giną, Aleks. Jesteśmy zrobieni z bardzo nietrwałego materiału.
Ludzi powstrzymuje wyłącznie lęk. Strach przed nieznanym. Przed tym, co może na nas czekać na tamtym świecie.
Nikt nie może wyratować drugiego człowieka. Każdy musi ratować się sam albo jest stracony.