Nadzieja to jak krew. Dopóki płynie w twoich żyłach, żyjesz. ...

 jestem zaczadzona pięknem mojego ciała.
patrzyłam dzisiaj na siebie twoimi oczyma. odkryłam
miękkie zagięcie ramion znużoną okrągłość piersi
które chcą spać i powoli na przekór sobie staczają się
w dół. moje nogi rozchylające się oddające bezmiernie
aż po krańce których nie ma to co jest mną i poza
mną pulsuje w każdym liściu w każdej kropli deszczu.
widziałam się jak gdyby poprzez szkło w twoich
oczach patrzących na mnie czułam twoje ręce na
ciepłej napiętej skórze moich ud i posłuszna twojemu
rozkazowi stałam naga naprzeciw wielkiego lustra.
a potem zasłoniłam oczy twoje żeby nie widzieć i nie
czuć samotności mojego rozkwitłego tobą ciała.

 Myślę, że najważniejszą rzeczą jakiej się dowiedziałem jest to, że zawsze
można się nauczyć czegoś więcej.

 Dla niego czas wlecze się niemiłosiernie, dla niej pędzi jak szalony. Na tym polega różnica między ludźmi. A przynajmniej jedna z różnic.

 Bohater nie jest bardziej odważny niż przeciętny człowiek, ale jest odważny o pięć minut dłużej

 Przypisywanie sobie winy donikąd nas nie zaprowadzi- stwierdziła.

 Chłopcem do bicia dla losu jestem, tak, wszyscy jesteśmy.

 Największym skarbem człowieka jest życie. Trzeba przez nie przejść tak, by nie zranić drugiego człowieka, bo jutro możemy już nie mieć okazji powiedzieć “Przepraszam”.

 Przekora jest intelektualnym instynktem samozachowawczym.

 Niby nic się między nimi nie wydarzyło, ale było między nimi wszystko.

 Ale człowiek taki już jest - pocieszyła się. - Zastępuje strachem większą część swoich emocji.