
Nie wierzę w twoje oczy, jak się nie wierzy w ...
Nie wierzę w twoje oczy, jak się nie wierzy w niebo.
Dzieje człowieka to dzieje cierpienia!
Jego głos tak delikatnie obejmuje litery mojego imienia, że umieram 5 razy w ciągu jednej sekundy.
Są tacy, którzy uciekają od cierpienia miłości. Kochali, zawiedli się i nie chcą już nikogo kochać, nikomu służyć, nikomu pomagać.
Taka samotność jest straszna, bo człowiek
uciekając od miłości, ucieka od samego życia.
Zamyka się w sobie.
Gdy się kogoś kocha,
to kocha się całego człowieka,
takiego, jaki jest, a nie takiego,
jakim by się go mieć chciało.
A Robin był człekiem uczciwym - na swój sposób.
To nie nasze życie jest krótkie,
to my czynimy je krótkimi zajmując się sprawami niepotrzebnymi.
Przyszłość jest mglista, póki nie staje się teraźniejszością. Jedynie przeszłość jest pewna i znana.
I co z tego, że człowiek marzył? Nie bój się, życie odbierze ci te twoje marzenia.
Dżentelmen zawsze puszcza kobietę przodem, cham – kantem.
Spróbuj zapalić maleńką świeczkę zamiast przeklinać ciemność.