Gramy komedię życia, ale jesteśmy bardziej martwi niż żywi.

 Człowiekowi, któremu jest wszystko jedno nie stanie się nic złego.

 Nie ma nic bardziej względnego niż piękno. Jedna róża to piękno. Dziesięć róż to coś drogiego. Sto róż to nuda.

 Skoro Bóg nie zadowolił wszystkich, jak ja mam to osiągnąć?

 Możesz ufać naturze, ale nie człowiekowi.

 (...) jeśli nie można nierówno podzielić bogactwa, trzeba po równo rozdzielić biedę.

 właśnie tam [w górach] w surowej ciszy i pierwotnej samotności, można Go łatwiej spotkać, poznać i przeżyć.

 Najlepszych i najpiękniejszych rzeczy na świecie nie można ani zobaczyć, ani dotknąć. Trzeba je poczuć sercem.

 Czasami wydaje się nam, że ludzie są loteryjnymi losami: że znajdują się obok nas, by urzeczywistnić nasze absurdalne nadzieje.

 Poczucie winy to nie rozum. Poczucie obowiązku to nie serce.

 Nigdy nie wiemy, do czego jesteśmy zdolni, póki nie spróbujemy.