W świecie pełnym ludzi człowiek może czuć się ogromnie samotny.

 Lubię czuć smak swojej krwi na ustach, gdy staram się udowodnić coś, co w zasadzie jest nie do udowodnienia.

 Ile dasz, tyle otrzymasz, czasem z najbardziej niespodziewanej strony.

 Trzeba prowadzić życie według autorów, których się czyta.

 Ten kto idzie za tłumem nie dojdzie dalej niż tłum. Ten, kto idzie sam, dojdzie w miejsca do których nikt jeszcze nie dotarł.

 Nie było nic innego do roboty. Stworzyć coś i umrzeć.

 Teraz pomaganie jest modne,
kiedyś nie było modne, było oczywiste.

 Miłość to kara za uczucia.

 Widać tak już być musi między ludźmi: niechęć i przywiązanie, obcość
i bliskość, żadne z tych uczuć nie trwa
i nie wypełnia całej istoty, jedno nie wiadomo kiedy przechodzi w drugie, wszystkie połowiczne, niecałkowite, niedociągnięte, a jednak razem wziąwszy składa się to wszystko na jakąś całość, która się toczy...Tylko dokąd się toczy
i po co?...

 Autentycznie kochający człowiek musi wiedzieć, że świat nie ma jednego centrum lecz dwa.

 I nie chcę budzić się. Nie chcę byś znów opuścił mnie.. Nie przeżyję tego znów. Proszę do mnie wróć.