Veni, verdi, vomui – przybyłem, zzieleniałem, zwymiotowałem?

 Od gwiazd pochodzimy
i ku gwiazdom zmierzamy.
Życie jest jedynie
podróżą w nieznane.

 To, co czynimy za życia,
odbija się echem w wieczności.

 Zrozumiałem, że choćby nie wiem jak się kogoś kochało, długo nie widziana twarz w końcu zaciera się w pamięci.

 Bo pić trzeba umieć.

 Jesteśmy tym, kim jesteśmy, z powodu tych, których przyszło nam kochać, i dzięki tym, którzy nas kochali.

 Trudno ufać komukolwiek, gdy wszyscy wokoło zawodzą.

 Lubię Cię. Bardzo. A jeszcze bardziej się cieszę, że mogę Cię lubić.

 Martwi nie są przerażający. Nie mogą cię skrzywdzić.

 Czy dwa anioły, leżąc, są w stanie stykać się grzbietami? Jeśli nie, jakże muszą zazdrościć nam, ludziom.

 Nie spotkają się już nigdy w odpowiednich proporcjach słowa i dotknięcia; smaki i zapachy; temperatura i światło. Żeby aż tak, nie do wiary, poczuć i posmakować.