
Bo przecież, żeby kogoś trzymać za rękę, trzeba najpierw swoją ...
Bo przecież, żeby kogoś trzymać za rękę, trzeba najpierw swoją dłoń otworzyć.
Nie, nie żałuję niczego, poza tym, że się urodziłem: zawsze uważałem, że umieranie to rzecz nużąca i długa.
Lepiej kochać i stracić miłość, niż nie kochać wcale.
Uroda. Ludzie są nią opętani. Bezradni jak ćmy, które ładują się w ogień.
Zaloty są jak tango: czysty
absurd i same esy-floresy.
To cud. I jak wszystkie cuda miał też swoją mroczną stronę.
Tej nocy wdrapię się na księżyc, ułożę się na rogaliku jak w hamaku i wcale nie będę musiał zasypiać, żeby śnić.
Samotność byłaby pustym słowem, gdybyśmy nie umieli kogoś do niej zaprosić.
Tą niewidzialną siłą, która wprawia świat w ruch, nie są miłości szczęśliwe, ale nieszczęśliwe właśnie.
Spójrzmy prawdzie w oczy: świat jest zdegenerowany. I zgniły.
Ciemność karmi się bólem,
a światłość miłością.