Zaufany przyjaciel zawsze się przydaje.

 Człowiek szybko przyzwyczaja się do dobrego.

 Myślę, że świat się w zasadzie kończy, bo miasta, przez które przechodzimy, są tak samo wyniszczone, jak my.

 Nie można tak po prostu wyłączyć swoich uczuć do kogoś, nawet jeśli na nie wcale nie zasługuje.

 Z Kalem było inaczej. On nie tylko patrzył , on widział. Jak nikt nigdy.

 Tak trudno się rozstać z twarzami, człowiek chciałby patrzeć i patrzeć.

 Był to lęk nieistnienia, strach niebytu, niepokój nieżycia, obawa nierzeczywistości.

 Ludzie, ptaki, wszyscy musimy podejmować decyzje.
Życie jest jednak kurewsko ciężkie.

 Ale tak naprawdę nie ma co myśleć o czymś, czego nigdy w życiu nie zrobisz.

 Nie jednemu psu Burek na imię.

 Bo jedno wiem na pewno
- w życiu nic nie jest pewne.