(...) nie zawsze wiemy, czego chcemy tak naprawdę.

 Są miejsca których nie mogę opuścić.
Pokoje bez drzwi i okien.
Odwieczna klatka z żeber.

 Czasem życie mści się na człowieku, dając mu to, czego chce.

 Nigdy nie broń się przed prawdą, nigdy nie broń słabości innych i nigdy nie broń pana bez honoru.

 Chcesz rozśmieszyć Boga, opowiedz mu o swoich planach.

 Książka nabiera swojego prawdziwego sensu wtedy dopiero, kiedy się wie, w jakiej sytuacji, z jakiej perspektywy i przez kogo została napisana.

 Czasem życie jest polem bitwy. Musimy robić to, co wiemy, że trzeba, a nie co chcemy.

 Jeśli zrobisz tylko dwa kroki w stronę Boga, Bóg natychmiast przybiegnie do ciebie.

 Umysł człowieka jest jego ostatnią twierdzą.

 Kiedy będzie pani starsza, przekona się pani, że ludzie, którzy kochają, cierpią. Cierpią męki. Lepiej być młodym i nieczułym, niż kochać.

 Chociaż mamy w domu bajzel, pomyślała, przynajmniej umiemy ze sobą rozmawiać.