(...) nie zawsze wiemy, czego chcemy tak naprawdę.

 Komórki wpojonej podejrzliwości nie giną, żyją w ludzkiej psychice, dają przerzuty.

 Nigdy nie zastanawiałam się jak umrę ale umrzeć za kogoś kogo się kocha wydaje się dobra śmiercią.

 Normalność
to pierwszy symptom śmiertelnej choroby.

 Tylko dzięki bólowi człowiek może dorastać - mówił - ale bólowi trzeba stawić czoło. Kto umyka przed tym, albo użala nad sobą, skazany jest na porażkę.

 Jeśli kogoś kochasz, to jeszcze nie znaczy, że Bóg ma w swoich planach, żebyście byli razem.

 My, ludzie czasem jesteśmy dziwni. Mamy talent do zaczynania ciągle od nowa, dążymy do trwałości i jednoznaczności, ale życie pełne jest niespodzianek i niejasności.

 Nie zatrzymam czasu - pomyślał - jeszcze nie teraz, może innym razem.

 Nie wiem, co się dzieje na świecie, bo okna mam pozasłaniane.

 Niektóre kobiety to pułapki, w które wpadamy i z których już nie chcemy się uwolnić.

 To wielka odpowiedzialność, zacząć książkę.