
Największym skarbem człowieka jest życie. Trzeba przez nie przejść tak, ...
Największym skarbem człowieka jest życie. Trzeba przez nie przejść tak, by nie zranić drugiego człowieka, bo jutro możemy już nie mieć okazji powiedzieć “Przepraszam”.
Życie jest jak pudełko czekoladek - nigdy nie wiesz, co ci się trafi.
Posiadanie wiedzy to za mało. Musimy ją wdrażać w życie. Chęci to również za mało. Musimy działać.
Nie, szeroki jest człowiek, zbyt nawet szeroki, ja bym go zwęził.
Szukając szczęścia – czy je znajdę? Nie wiem.
Wiem, że wspaniale jest być człowiekiem pod błękitnym niebem.
Dwunasty dystrykt - mamroczę. - Tu można spokojnie umrzeć z głodu.
Kiedy nie masz dość siły, by wymusić posłuszeństwo, to z definicji jest prośba.
Kiedy przychodzi pora, to przychodzi pora.
Nadzieja to wszystko, co mam. Nadzieja pomaga przetrwać noc.
Konie, zdaniem Śmierci, nie powinny się uśmiechać. Koń, który się uśmiecha, z pewnością coś knuje.
Nauczyć się żyć, to nauczyć się być wolnym. Być wolnym to bez protestu akceptować to, co nadchodzi.