Największym skarbem człowieka jest życie. Trzeba przez nie przejść tak, ...

 Każdy temu rad wierzy, czego sobie życzy.

 Od tamtej pory przekonałem się wielokrotnie, że rozpacz i przerażenie są zaraźliwe.

 Dla umysłu ludzkiego nie ma nic bardziej bolesnego jak ten stan głuchego zastoju i bezsilnej pewności, który następuje po krytycznym momencie napięcia uczuć spowodowanego przez szereg szybko po sobie następujących wypadków i który odbiera duszy zarówno nadzieję, jak i obawę.

 Pokazała mi emocje, nauczyła być człowiekiem.

 Łatwiej przeniknąć świat niż samego siebie.

 Hulaj dusza, piekła nie ma.

 Zapamiętaj mnie, myśl o mnie, szukaj mnie, znajdź mnie.

 A właściwie, co ja niewłaściwego zrobiłem?

 I boję się, i nie boję. Wszystko naraz.

 Poryczeć się jak dziecko jest dobrze.