W jakiś dziwny sposób cierpienie dodaje smaku i intensywności, wzmaga ...

  Żyjmy tak, żeby po naszej śmierci nawet grabarz płakał.

 Metafizyczny stan, który jest brzemieniem i darem służących - niewidzialność.

 Rozjaśnij kąt, w którym jesteś, a oświetlisz cały świat.

 Ludzie tworzą miejsca, a miejsce tworzy ludzi.

 Niektórzy ludzie czują deszcz,
inni po prostu stają się mokrzy.

 Kac nie jest od picia, tylko od wstawania z łóżka.

 Nadzieja jest czasem tak wielka, że nie można jej znieść.

 To naturalna kolej rzeczy. Po śmierci następują narodziny.

 Od czekania dusza rdzewieje.

 Muszę przestać o nim myśleć, napomina siebie. Przecież to cholernie ogłupiające. Całą głowę okupuje jeden facet, jego ręce, usta, i przód, i tył i tak dalej. Miesiącami człowiek nie pomyśli o niczym sensownym.