
Błogosławieni umarli, na których deszcz pada.
Błogosławieni umarli, na których deszcz pada.
Największej mądrości życiowej nie uczą nas zakurzone tomy dzieł filozoficznych, ale ludzkie czyny, każdy oddech i gest współczucia.
Wygadane - oswojone.
Gdy się kogoś kocha,
to kocha się całego człowieka,
takiego, jaki jest, a nie takiego,
jakim by się go mieć chciało.
My, młodzi, silni, odważni i pełni werwy padamy na kolana, zdruzgotani ciężarem życia.
Czasami leżę w trawie i wcale mnie nie widać - mruknął Osiołek - i świat jest taki ładny. A potem przychodzi ktoś i pyta: “jak się dziś czujesz?” I zaraz okazuje się, że okropnie…
Zabić się to tyle, co dowieść, że mimo wszystko myślało się poważnie.
Młodym jest się tylko raz, ale
pamięta się o tym całe życie.
Wszystko, co pozostało, to pozostałości.
Lepiej bez celu iść naprzód,
niż bez celu stać w miejscu.
A z pewnością o niebo lepiej,
niż bez celu się cofać.
Dobro i zło muszą istnieć obok siebie, a człowiek musi dokonywać wyboru.