Nie można zapełnić pustki tym, co się straciło.

 No już, nie płacz. Nie przestanę cię kochać, choćbyś miała przede mną setki tajemnic.

 Potrafimy tylko wznosić pomniki coraz większe, coraz wyższe, ale pamiętać - pamiętać już nie umiemy.

 Wszystko, co czyni człowiek,
czyni z tęsknoty za lepszym życiem.

 Zjadam krowie mózgi.

 Nie możesz karać się za coś, nad czym nie masz władzy.

 Ty wiesz i ja też to wiem, że kiedy się kogoś pokocha wtedy cały świat staje się odrobinę ważniejszy.

 Nawet w jego myśleniu były błędy językowe.

 
Przyznaję, że cisza jest czasem jedną z najbardziej wyrafinowanych form kłamstwa.

 Czy wszystko pozostanie tak samo, kiedy mnie już nie będzie? Czy książki odwykną od dotyku moich rąk, czy suknie zapomną o zapachu mojego ciała? A ludzie? Przez chwilę będą mówić o mnie, będą dziwić się mojej śmierci - zapomną. Nie łudźmy się, przyjacielu, ludzie pogrzebią nas w pamięci równie szybko, jak pogrzebią w ziemi nasze ciała. Nasz ból, nasza miłość, wszystkie nasze pragnienia odejdą razem z nami i nie zostanie po nich nawet puste miejsce. Na ziemi nie ma pustych miejsc.

 Nie ma czegoś takiego jak substytut prawdy.