Wrażliwy. A niech mnie! Ten prymityw miał wrażliwość deski klozetowej.

 Nie dostrzegasz w sobie
tego, co widzą w tobie inni.

 Chociaż oboje konsumują drobne kęsy czasu, wciąż pozostaje im niestrawna wieczność.

 Miłości nie można zjeść, kupić za nią konia ani ogrzać nią swych komnat w zimną noc.

 Kiedy jesteś sam, dźwięk twojego głosu może podtrzymać cię na duchu, albo przerazić.

 Normalność to pierwszy symptom śmiertelnej choroby.

 Wiem, że liczyłeś na to, że się nie podniosę
Wiem, że cię boli wiesz, że nigdy nie przeproszę
Jesteś dla mnie martwy nie wielbię cię co niedzielę
Myślałem, że jesteś moim przyjacielem.

 Sztuka nigdy nie bierze się ze szczęścia.

 Miłość ma zawsze w sobie coś z cudu.

 Zbytek nauki sprowadza słabość na ciało.

 Historia lubi się powtarzać. I to zazwyczaj ta, która boli najbardziej.