Umrzeć przyjdzie, gdy się kochało wielkie sprawy głupią miłością.

 Jakże byłoby miło móc edytować historię własnego życia.

 Ludzie autentyczni najpełniej istnieją w samotności. Nie znoszą iluminacji, podwojenia. Ciskają swoje ledwie namalowane portrety, odwrócone twarzą do ziemi.

 Będę o tobie pamiętać. I ty o mnie nie zapomnij. Nie pozwól, by życie szło obok. I nie opłakuj wspomnień.

 
Jaka praca, taka płaca.

 Noc niesie ukojenie i dodaje nam sił. W obliczu jej ogromu nasze codzienne zmartwienia pierzchają jakby zawstydzone swą małością.

 Mam wrażenie, że aby udokumentować stan mojej psychiki trzeba było ściąć przynajmniej dziesięć drzew.

 Długopis to przewód łączący serce z kartką papieru.

 Człowiek bardzo potrzebuje kogoś, kto go bardzo potrzebuje.

 Kelner odszedł, powłócząc nogami i duszą.

 Widzisz, dajesz się złapać przeszłości i stajesz się bezużyteczny w teraźniejszości.