A co się działo w jej duszy? To, co w ...
A co się działo w jej duszy?
To, co w dzień ostateczny dziać
się będzie ze światem naszym,
a czego słowa nie opiszą.
Jeszcze będziemy mieli czas żeby myśleć jak dorośli.
Apetyt rośnie w miarę jedzenia.
Lepiej więc być samemu niż z kimś,
kogo się nie kocha, kto jest namiastką,
czy też czymś w tym rodzaju.
Trawa musi się ugiąć, gdy wieje wiatr.
Na życie bowiem, podobnie jak na obrazy, należy patrzeć z odległości czterech kroków.
Człowiek z człowiekiem prowadzi od wieków jeden monolog.
Kto nie umie w potrzebie rozstać się ze skarbem, jest jak niewolnik w pętach.
Zrozumiałem, że życie to potępienie. Wieczne rozpoczynanie wszystkiego od nowa
Wchodząc tu, doznałem dziwnego wrażenia; chcesz, to Ci powiem: pomyślałem sobie, że całe życie moje nie byłem tym, którym być miałem.
Zasługujemy tylko na to, na co zapracujemy.