A co się działo w jej duszy? To, co w ...

 Jeszcze będziemy mieli czas żeby myśleć jak dorośli.

 Apetyt rośnie w miarę jedzenia.

 Lepiej więc być samemu niż z kimś,
kogo się nie kocha, kto jest namiastką,
czy też czymś w tym rodzaju.

 Trawa musi się ugiąć, gdy wieje wiatr.

 Na życie bowiem, podobnie jak na obrazy, należy patrzeć z odległości czterech kroków.

 Człowiek z człowiekiem prowadzi od wieków jeden monolog.

 Kto nie umie w potrzebie rozstać się ze skarbem, jest jak niewolnik w pętach.

 Zrozumiałem, że życie to potępienie. Wieczne rozpoczynanie wszystkiego od nowa

 Wchodząc tu, doznałem dziwnego wrażenia; chcesz, to Ci powiem: pomyślałem sobie, że całe życie moje nie byłem tym, którym być miałem.

 Zasługujemy tylko na to, na co zapracujemy.