
Wiwat człowiek szczęśliwy! Bo takiego można nienawidzieć bez większych ceregieli.
Wiwat człowiek szczęśliwy! Bo takiego można nienawidzieć bez większych ceregieli.
Kocha się pomimo, a nie za.
Gdzie jest skarb twój - tam będzie i serce twoje.
Wdzięczność ma krótką pamięć.
Czasami się budzisz.
Czasami upadek cię zabija.
A czasami, gdy spadasz,
zaczynasz lecieć.
To bardzo źle być pomiędzy, gdyż wówczas nie przynależy się nigdzie.
Bo człowiek może wytrzymać tydzień bez picia, dwa tygodnie bez jedzenia, całe lata bez dachu nad głową, ale nie może znieść samotności.
Szybka decyzja to połowa zwycięstwa.
Powieść kończy się wtedy, kiedy pisarz nie wie, co będzie dalej.
Zawsze na świecie ktoś na kogoś czeka.
Ale taki już jest człowiek: ceni naprawdę tylko to, czego nie ma.