Wiwat człowiek szczęśliwy! Bo takiego można nienawidzieć bez większych ceregieli.

 Straszna jest nie sama śmierć. Straszne jest jej oczekiwanie.

 Nie miał nic, ale to już było coś, a teraz mu to odebrano.

 Zawsze, gdy z nim jestem, choć odurza mnie jego obecność, przychodzi do mnie myśl, której się boję: Gdzieś w głębi ogarnia mnie przerażenie, że jeśli go stracę, to jakbym straciła część siebie i zostanę okaleczona już na całe życie.

 Pytania są niebezpieczne, nie ruszaj ich, będą spały. Zapytasz - zbudzisz, i znacznie więcej niż myślisz pytań powstanie.

 Nigdy, ale to nigdy nie wolno ci prosić mnie żebym przestał pić.

 Nadzieja też jest formą oporu, i to najmocniejszą.

 W Damaszku centrum spadłem z gromu. Na domosceński twardy bruk. Na serca pysk bez spadochronu. Z miłosnych, niebotycznych gór.

 Nie wynika nigdy nic dobrego z tajenia prawdy, bodaj najbardziej przykrej prawdy.

 Jestem kapryśny, gdy odkryję, że ktoś nie ma ani serca, ani duszy.

 Są chwile, w których człowiek przytuliłby się nawet do jeża.