
Najpiękniejszy dar to przebaczenie. Tam, gdzie nie chce się przebaczyć, ...
Najpiękniejszy dar to przebaczenie. Tam, gdzie nie chce się przebaczyć, od razu powstaje mur. Od muru zaś zaczyna się więzienie…
Jesteśmy dani sobie tylko na jakiś czas. A potem wędrujemy ku nowym sprawom, ludziom,
by z nimi wymieniać myśli, energię i czas.
I tak się kręciło koło wzajemności a jego osią jest i tak wewnętrzna samotność. Bo w najważniejszych dla siebie chwilach i tak pozostajemy samotni.
Tylko ten, kto nauczył się słuchać, może potem również rozkazywać.
Zostańmy przyjaciółmi - ten tekst to już doprawdy był szczyt. Na pewno za każdym razem gdy ktoś wypowiada te słowa, gdzieś na świecie umiera jedna nimfa.
Świat zewnętrzny jest bardzo przereklamowany.
Miłość zaczyna się od małych czynów,
kończy - na wielkich rozczarowaniach.
Tylko nudni ludzie się nudzą.
Nie potrafię odróżnić moich marzeń od koszmarów.
Jakość miejsca zależy od towarzystwa.
Czasem sama się w sobie nie mieszczę.
A właściwie, co ja niewłaściwego zrobiłem?