Fale morza z głuchym szumem uderzały o brzeg i wracały; ...

 W ciszy błądzę między grobami, choć jeszcze nie chcę leżeć z wami.

 Zakaz pamiętania, przy jednoczesnym lęku przed zapomnieniem – wybrałam dla siebie zdradliwą ścieżkę.

 Nigdy, przenigdy nie płacz.

 Nie pytaj o konsekwencje, gdy chcesz coś zrobić, bo nigdy tego nie dostaniesz.

 W szczęściu przychodzi taka chwila, gdy jest się samotnym w tłumie.

 Nie jestem ładna. Nie jestem piękna. Jestem promienna niczym słońce.

 Czasami może najlepiej być ślepym, bo wtedy się widzi wszystko takim, jakim jest naprawdę, człowieka nie zaślepia wygląd zewnętrzny.

 Jak ludzie mogą być tacy głupi? Jakby trzymali się swojej ignorancji, bo znajomo pachnie.

 Bo nigdy tak naprawdę nie będziemy w stanie zrozumieć drugiego człowieka. Możemy jedynie próbować, szukając po omacku drogi przez tunele, starając się oświetlić je pochodnią.

 Ale wszystko, co można zbudować, można również zniszczyć.