
Człowiek głodny nie filozofuje.
Człowiek głodny nie filozofuje.
"Nagle nie jestem już taka ciężka jak ołów. Może bardziej jak srebro. A srebro to nie porażka."
Najprawdziwszym złem na świecie są czyny człowieka.
Muzyka, lekarstwo i trucizna, ale przede wszystkim wierna towarzyszka życia.
Starzy ludzie ponoszą winę, jeśli zapomną jak to jest, kiedy jest się młodym.
Dobra wiedza uwalnia, leczy i buduje, powodując wzrost i rozwój, zła ogranicza, niszczy i powoduje chorobę.
Nigdy nie przyszło mi do głowy, że nieobecność może zajmować tyle miejsca, znacznie więcej niż obecność.
Bo tutaj książki, o których nikt już nie pamięta, książki które zgubiły się w czasie, żyją nieustającą nadzieją, iż pewnego dnia trafią do rąk nowego czytelnika, że zawładnie nimi nowy duch.
Nie rozmawiamy ze sobą wcale,
Każdy z nas kryje gdzieś w głębi smutki, smutki i żale.
Przecież wszystko kiedyś zniknie. Wszyscy żyjemy, idąc naprzód. Większość rzeczy, które nas otaczają, znika wraz z naszym przesuwaniem się. Nie ma na to rady. Kiedy nadchodzi czas, znikają.
(...) bardzo łatwo jest stracić wszystko, co uważało się za dane na zawsze.