(...) starość jest jakoś podobna do dzieciństwa. Człowiek nie ma już wielu obowiązków i spraw niecierpiących zwłoki.
Czas rozciąga się jak guma, a jednocześnie bliskość śmierci sprawia, że każdy moment jest ważny i można rozkoszować się każdą chwilą, kiedy nic człowieka nie boli, co nie zdarza się zresztą tak często.
Zaczyna się od jednego kłamstwa, a potem nie wiadomo już, jak się powstrzymać od kolejnych.
Miłość otwiera umysł, kiedy jest prawdziwa. Dlatego może tak bardzo boleć.
Nie wydawaj sądów o sprawach, o których nie masz pojęcia.
Jest tak, jak powiedział: wierzymy w to, co chcemy, gdy zachodzi taka potrzeba.
Hope i Les – mówi cicho. – Hopeless.
Człowiek, który ma w domu tyle książek, nie może skrzywdzić.
Nawet dobrzy ludzie czasami popełniają błędy i podejmują złe decyzje. Od czasu do czasu każdy potrzebuje pomocy.
Ciemność to pojęcie względne.
Sądzisz że coś o mnie wiesz, ale to tylko wspomnienia, nic więcej.
Kiedy słońce zajdzie, nie zastąpi go świeca.
