Jakże często, (...) ludzi wyleczyłoby z zazdrości poznanie prozaicznej prawdy.

 Okazuje się, że mamy w głowach hałas, ale jesteśmy do niego tak przyzwyczajeni, że go nie słyszymy.

 Nie prowadzi się wojen, by niszczyć. Wojny prowadzi się z dwóch powodów. Jednym jest władza, drugim pieniądze.

 Posępne miejsca wymagają radości, nie powagi.

 A póki serce bije, nadzieja nie umiera.

 Kocham szarość, mrok i ciemność nocy, lubię być sam, a za najodpowiedniejsze towarzystwo uznaję własne myśli.

 Miłość otwiera umysł, kiedy jest prawdziwa. Dlatego może tak bardzo boleć.

 Ciemnota – gorsza od zbrodni.

 Są osoby, które się pamięta, i osoby, o których się śni.

 Dom jest tam, gdzie żyją twoje wspomnienia, osoby, które kochasz.

 Człowiek może wytrzymać tydzień bez picia, dwa tygodnie bez jedzenia, całe lata bez dachu nad głową, ale nie może znieść samotności.
To najgorsza udręka, najcięższa tortura.