
Musisz pamiętać, że nic na tym świecie nie jest trwałe, ...
Musisz pamiętać, że nic na tym świecie nie jest trwałe, panie Wu. Jedyną trwałą i pewną rzeczą jest nietrwałość.
Nie doceniliśmy, mój drogi, dziejowej roli błędu jako fundamentalnej Kategorii Istnienia. Nie myśl po manichejsku! Podług tej szkoły Bóg stwarza ład, któremu szatan wciąż nogę podstawia. Nie tak! Jeśli dostanę tytoń, napiszę zbywający w księdze filozoficznych rozdziałów ostatni rozdział, mianowicie antologię Apostazy, czyli teorię bytu, który na błędzie stoi, albowiem błąd się błędem odciska, błędem obraca, błąd tworzy,
aż losowość zamienia się w Los Świata.
Młodzież zawsze się buntuje, to naturalne. Sprzeciwiają się temu, co stare, burzą to, co zastali, chcą budować nowe. Chcą zmienić oblicze świata.
Serce miałem jakby wszędzie naraz.
Każdy rozwiązany problem rodzi nowe problemy.
Przeszłość jest po to,
żeby się z niej uczyć,
a nie po to, żeby nią żyć.
Można unieważnić słowa, nie można unieważnić milczenia.
Wolnym bowiem jest człowiek tylko wtedy, gdy jest samotny.
Poza tym jest na świecie taki rodzaj smutku,
którego nie można wyrazić łzami. Nie można
go nikomu wytłumaczyć. Nie mogąc przybrać
żadnego kształtu, osiada ciasno na dnie serca
jak śnieg podczas bezwietrznej nocy.
Gdy jesteś szczęśliwy, stajesz się milszy dla otoczenia.
Jękły głuche kamienie. Ideał sięgnął bruku.