Nic mi świecie, piękności twej zmącić niezdolne.

 Gdzie diabeł nie może, tam babę pośle.

 Kobieta może być piękna, urocza, czarująca, pociągająca, ale dopiero siła charakteru dodaje jej prawdziwego blasku. Bez niej nie można być naprawdę pięknym - to jest brzydka, niemal wstrętna pustka - jakby za szkłem.

 Kobieta nie powinna być ani traktowana ani odczuwana jako niewolnik,szukać strat, ale jako królowa. Nie powinna pozwalać mężczyźnie całkowicie kontrolować jej cielesność, emocjonalność i seksualność. Powinna być suwerenną w decydowaniu o sobie i o swoim ciele.

 Kobiety umieją dobrze robić tylko to, czego się nie nauczyły.

 Kobieta jest jak akwarela. Zmienia się pod wpływem kolorów jej duszy, fascynująca niczym tajemnica, którą chcesz rozwikłać, ale nie potrafisz. Jest jak puch dandelionu, piękna i ulotna, ale o siły, jaka w niej drzemie, można się przekonać, kiedy wiać zaczynają wiatry przeciwności.

 - Jak będziesz tak wybrzydzała wsród mężczyzn to zostaniesz starą panną.
- Ty za to będziesz kiedyś rozwódką bo nie masz żadnych wymagań i planujesz ślub z każdym, kto na Ciebie tylko spojrzy.

 Na babski upór nie ma lekarstwa.

 Ochota bez niewiast, to ciało bez duszy.

 Jeżeli mężczyzna widzi silną kobietę, która radzi sobie ze wszystkim sama, powinien pogłaskać ją czule po głowie, pocałować w czoło i utulić ją do snu. Silne kobiety nie urodziły się niezniszczalne. Musiały dużo przejść i wycierpieć, aby przybrać zbroję. Niczego nie potrzebują tak, jak szansy, by poczuć się słabą i małą w ramionach mężczyzny, który im na to pozwoli...

 Czasami najpiękniejsza na sali nie jest dziewczyna, która ma obiektywnie najbardziej idealną figurę i rysy twarzy, ale ta, która ma do siebie zaufanie, lubi siebie i emanuje radością. Ona będzie przyciągała do siebie spojrzenia i budziła zazdrość, chociaż gdyby zbadać jej atuty za pomocą cyfrowego wzorca kobiecej urody, niekoniecznie otrzymałaby dobry wynik. Bo źródłem jej pewności siebie i radości nie jest dyplom ukończenia szkoły dla kandydatek na Miss Świata, tylko to, że lubi swoje prawdziwe ,,ja’’, czyli ma świadomość swoich emocji, uczuć i pragnień. Kocha siebie za to, że jest na świecie i znajduje radość w różnych, nawet drobnych i pozornie nieznaczących sprawach lub zdarzeniach.