W końcu się poddajesz. Nie walczysz, nie krzyczysz, nie płaczesz. Patrzysz obojętnym wzrokiem na to, co Cię otacza i już nie potrafisz zrozumieć o co było to zamieszanie. Nie interesuje Cię już czy ktoś odejdzie albo czy może zranić. Zgadzasz się na wszystko. Umarłaś, sama przyznaj.
Kobieta to pełnia życia, fontanna mądrości i miłości. Czy istnieje coś potentniejszego niż kobieta, która zna swoją wartość?
Kobieta jest w stanie wybaczyć każdą wadę, prócz braku obecności.
Koń, panna i wino wielkiego ochędóstwa potrzebują.
Nie mam faceta, bo zasługuję na najlepszego, który gdzieś tam jest, tylko z niewłaściwymi kobietami. I jeszcze coś. Od wieków faceci patrzyli nam na cycki, zamiast w oczy, macali po pupie, zamiast uścisnąć dłoń, więc teraz mam święte prawo gapić się na męskie tyłki i wulgarnie wyrażać moje uznanie.
Zakochiwałam się w czarujących łajdakach. Adorowałam niewłaściwych mężczyzn z niewłaściwych powodów. Sama jestem sobie winna. Cierpię na niesforność serca i nieznośne napady lekkomyślności. Jeśli idzie o samokontrolę, mam luki u podstaw.
Lepsza buzia u dzieweczki, niźli u wdowy.
Kobieta nie da rady. Nie wytrzyma. W końcu to nie dla niej, jest za słaba. Znamy to. Kobieta najczęściej słyszy to o sobie. A potem idzie i pokazuje, że poradzi sobie lepiej niż ktokolwiek.
Kobieta nosi w sobie dwa serca, które biją jednocześnie. Dwa światy, które krążą wokół siebie. Dwa ognie, które się wzajemnie nakręcają. Dwa spojrzenia, które patrzą w przyszłość. Kobieta jest jednym z największych cudów uniwersum.
Kobiety są jak przekład: piękne nie są wierne, wierne nie są piękne.
Ulotny moment, kiedy dziewczynka staje się kobietą.
