Mówią, że kobieta po przejściach jest łatwą zdobyczą, bo niewiele wysiłku trzeba wykazać, żeby jej zaimponować. Nic bardziej mylnego. Taka kobieta nie tyle wie, czego chce, co jest świadoma tego, czego nie chce. Rzeczy niepożądane są szybciej wyłapywane i dyskwalifikują potencjalnego interesanta. Ciężko zaimponować komuś, kto poznał niesmak w życiu, za to bardzo łatwo można do siebie taką osobę zrazić.
Nie ma kobiet genialnych - są tylko dwa rodzaje: brzydkie i dobrze umalowane.
Jak sobie co baby wbiją w głowę, obcęgami nie wyciągniesz.
Bo piękność to stan duszy. Piękne są nie te kobiety, które malują sobie usta czerwoną szminką, ale te, które chcą przytulać innych, gdy źle się czują, te które z nieśmiałością mówią o tym, czego się boją i że czegoś nie rozumieją. Te, które potrafią powiedzieć, że sobie nie radzą (...). Piękne są te które chcą mówić prawdę...
Kobieta to pełnia życia, siła natury, przenikliwość umysłu i delikatność serca. To tajemnica, do której odnalezienia nie jest nam dane. W każdym jej gestie kryje się część wszechświata.
Kobieta nie musi prowadzić za rękę mężczyznę, aby pójść za nią. Nie musi prowadzić mężczyznę za nos, aby go pokierować. Siła kobiety tkwi w jej subtelności.
To bardzo niedobrze, jeżeli kobieta
przeżyje najgorsze, co może się
jej zdarzyć, bo potem nie boi się
już niczego. A to bardzo źle, gdy
kobieta niczego się nie boi.
Kobieta ma w sobie tyle siły, ile łez. Potrafi się zepnąć wtedy, gdy mężczyzna by się załamał. Potrafi walczyć o lepsze jutro dla swoich bliskich, nawet wówczas, gdy wszystko przestaje mieć sens. Kobieta nigdy nie przestaje być silna... jej siła tkwi w łzach, które potrafi przelać.
Brzydkie kobiety stoją w połowie drogi do cnoty.
Kobieta nie jest wcale piękna, jak ją opisujesz, tylko jak na nią patrzysz. Więcej szczęścia ma ten, który potrafi dostrzec jej piękno w cieniu, niż ten, który widzi je tylko w pełnym słońcu.
Kobieta powinna mieć: cnotę w sercu, skromność na czole, łagodność w ustach, a robotę w ręku.
