Kobieta ma nieograniczoną moc. Potrafi przetrwać cierpienie, które mężczyźni by nie wytrzymali. Potrafi odnieść sukces tam, gdzie mężczyzna by zawahał się iernąć. Potrafi kochać z taką siła, że jej miłość może zmienić świat.
Jestem jaka jestem. Jaką mnie życie ukształtowało. Nieraz doświadczyło zrobiło ze mną co chciało. Czasem pogłaskało czasem przytuliło. Częściej po grzbiecie batem przejechało. Oznaczone bliznami ciało i dusza z nową energią co dzień rusza.
Kobiety zwykle poddają się nie dlatego, że są zmęczone, ale dlatego, że czują się niedoceniane.
Kobieta też ma swoją dumę, kiedy czuje, że jest kochana. Kobieta, która kocha, jest piękna. Żadna siła nie jest potęgą, jeśli nie jest w stanie dotknąć serca kobiety.
Kobieta ma w sobie siłę, że potrafi przenosić góry, cierpliwość, że czeka na to co ma przyjść, intuicję, która pozwala jej odkrywać świat inaczej, mądrość, że potrafi zrozumieć, co jest niewypowiedziane. Jest twarda jak diament, a zarazem delikatna jak płatek róży.
Dusza kobieca jest bliska miłości; żyje nią jak najodpowiedniejszą dla siebie manną.
Godzina wiekiem ze złym człowiekiem, a wiek godziną z piękną dziewczyną.
Kobieta ma tyle samo siły, co siedmiu mężczyzn, ale wtedy, kiedy naprawdę musi. Przy codziennych sprawach, kobieta jest słaba, delikatna i bezbronna. To jest jej prawdziwa natura.
Gdzie się księża i kobiety wdadzą, tam i diabeł się wmiesza
Pani, jesteś naczyniem
mądrości. Trudno mi uwierzyć,
że cała zawartość gdzieś się wylała.
