Hymn niezależnej kobiety

 Kosmetyka - filozofia kobiet.

 Kobieta ma tyle siły, że zadziwia mężczyzn. Dźwiga ciężary losu, rozwiązuje problemy, jest pełna miłości, radości i mądrości. Uśmiecha się gdy chce krzyczeć, śpiewa, gdy chce się jej płakać, płacze, gdy się cieszy i śmieje, gdy się boi. Jej miłość jest niekontrolowana. Łzy są jej sposobem wyrażania smutku, wątpliwości, miłości, samotności, cierpienia i dumy. Walczy o to, w co wierzy, sprzeciwia się niesprawiedliwości, daje z siebie wszystko, jej miłość jest bezwarunkowa. Mimo przeciwności losu znajduje w sobie siłę, by żyć dalej, wie, że pocałunek i przytulenie mogą uleczyć złamane serce. Ma tylko jedną wadę... zapomina ile jest warta.

 Każda kobieta uważa się za niezastąpioną, choć sądzi, że sama mogłaby zastąpić bez trudu każdą inną.

 Kobieta to jedyna istota, która pomnaża miłość jeszcze przed jej narodzeniem. Potrafi kochać jak nikt inny, wybaczać jak nikt inny, cierpieć jak nikt inny, ale także i walczyć jak nikt inny. W jednej chwili potrafi roześmiać, a w innej popłakać. Kobieta to siła, na którą nie zawsze znajduje się odpowiedzi. To wytrwałość, której nie da się oszacować.

 Różnica między czarem a urodą?Kobieta piękna to ta, którą zauważyłem,a czarująca, która mnie zauważyła.

 Dumne i potężne jest miano matki...

 Kobieta ma siłę, z której nie zdaje sobie nawet sprawy. To nieopisana energia, która pojawia się, gdy stajemy twarzą w twarz z nieznanym. Istnieje przebiegłość, która przekracza wszystko, czego można się nauczyć. Jest coś więcej, czego nie można dotknąć, co nie może być zrozumiane. To jest duch kobiety.

 Kobieta może dowolnie płakać, jeżeli jej łzy mają cenu perły, i rzucać kamieniami, jeżeli są drogimieniami. Ale mądrość kobiety tkwi w jej wdzięczności.

 Kobieta ma niezwykłą zdolność do przekształcania drobiazgów w wielkie sprawy. Czerpie siłę z małych zwycięstw, wiąże ze sobą różnych ludzi, inspiruje i motywuje. Jest silna, ale nie boi się pokazać swojej wrażliwości. Kobiecość to nie słabość.

 I już wiem, że trzeba nauczyć się odchodzić. Od ludzi. Od tego, co nas niszczy, co nam nie służy. Od miejsc przykrych i niezrównoważonych. Ale należy także dawać szanse w innych miejscach. Otwierać siebie z klucza. Przed kolejnymi sercami. Czasem po to, żeby dostać po mordzie. A czasem po to, by zaznać raju na ziemi.