Jeżeli Bóg posiada swój ołtarz w sercu matki, to ma swą świątynię w całym domu.
Kobieta to światło życia, jest pełna miłości, cierpliwości, troski, mądrości i siły. Jej uśmiech może rozjaśnić najciemniejszy dzień. Jej miłość może przywrócić nadzieję nawet tam, gdzie wydaje się, że jej już nie ma.
Kobieta nie jest jak kwiat, który pleni się jedną porą roku, a potem więdną. Kobieta to drzewo, które wiecznie kwitnie.
Kobieta to skomplikowane zjawisko
i ważne jest nie tylko, jak wygląda, ale
i jak się rusza, jak siada, mówi, podaje
rękę, jaki ma ton głosu, jak pachnie, jaki
roztacza wokół siebie klimat. Tandeta rzuca
się w oczy, dobry gatunek przyciąga wzrok.
Kobieta, która publicznie się rozbiera, przypomina mi reżysera filmu kryminalnego, który na wstępie zdradza rozwiązanie.
Babski język i babska prawica, nigdy nie zhańbią szlachcica.
Kobieta potrafi wytrzymać wszystko, bo narodziła się ze czystego bólu, a potem go pielęgnuje, by nauczyć się go pokonywać i stawać się silniejszą.
Kobieta ma siłę, która zaskakuje mężczyzn. Kobieta gotowa jest do odwagi, na którą nie zdecyduje się mężczyzna. Kobieta da swoje życie za tego, kogo kocha, a mężczyzna gotów jest zginąć dla tego, co kocha.
Nie wiem, kim bym był bez zmysłu, serca i inteligencji kobiet. Przenikają mnie ługami kobiecego chichotu, ogrzewają powabem kobiecego ciała, oświecają ciepłem kobiecego serca, pobudzają mięsością kobiecej skóry, karmią dobrocią kobiecego mleka.
Kobieta to jedyna istota, która pomnaża miłość jeszcze przed jej narodzeniem. Potrafi kochać jak nikt inny, wybaczać jak nikt inny, cierpieć jak nikt inny, ale także i walczyć jak nikt inny. W jednej chwili potrafi roześmiać, a w innej popłakać. Kobieta to siła, na którą nie zawsze znajduje się odpowiedzi. To wytrwałość, której nie da się oszacować.
