Mężczyzna zawsze będzie musiał się zmagać z określonym obrazem męskości, na którym wyrósł. Wielu nigdy nie zdobędzie wewnętrznej siły, by podważyć ten obraz, odrzucić go i otworzyć się na nowe możliwości.
Mężczyzna nie jest istotą biologicznie określoną, ale jest osobą, to znaczy istotą, która zawsze musi wyrazić swe 'ja', swoją osobowość. Mężczyzna nie jest człowiekiem bezpośrednio, ale staje się nim: jest człowiekiem dzięki temu, co sam z siebie czyni, co rozwija w sobie, co w sobie wynajduje.
Okres żałobny po mężczyźnie nie powinien trwać dłużej, niż pół litra wódki.
Pamiętaj, mężczyzno, jeśli Twoja Kobieta mówi Ci o swoich problemach, to nie dlatego, że lubi narzekać. Ale dlatego, że Ci ufa.
Żaden mężczyzna nie może twierdzić, że rozumie rodzaj cierpienia związany z rodzeniem.
"Żałować to nie sztuka,
płacz to efekt głupoty.
Więc czego w życiu szukać?
Po tylu błędach, nie wiesz czy to Ty.
Ucz się na błędach, istnieje druga szansa,
żałuj ale rób wszystko co tylko w Twych siłach,
Bo mimo że zadałeś ból i rana bolesna,
masz troche czasu, by naprawić to w krótkich lecz cudownych chwilach."
To się zdarza tylko w literaturze, że on nagle rozumie, że ona jest jego całym światem...
Dobre kobiety, chcą się podobać tylko temu jedynemu, a nie wszystkim facetom.
"Małżeństwo jest jak dom w ciągłej budowie, każdego roku spostrzega się nowe pokoje. Pierwszy rok po ślubie to chatka, a po dwudziestu siedmiu latach powstaje wielka, pełna zakamarków rezydencja."
Właśnie poznałam
wspaniałego mężczyznę!
Jest postacią fikcyjną, ale
przecież nikt nie jest doskonały.
