Miłość jest najdoskonalszym dziełem człowieka.

 Kochać to także umieć się rozstać. Umieć pozwolić komuś odejść, nawet jeśli darzy się go wielkim uczuciem. Miłość jest zaprzeczeniem egoizmu, zaborczości, jest skierowaniem się ku drugiej osobie, jest pragnieniem przede wszystkim jej szczęścia, czasem wbrew własnemu.

 Miłość nie istnieje, aby uczynić nas szczęśliwymi, ale żebyśmy mogli doświadczyć czegoś. To jest tylko brama do człowieka. Przychodzi i odchodzi. Przeminie.

 Tak bardzo niefortunnie jest urodzić się człowiekiem, który zawsze kocha bardziej niż jest kochany.

 Kochać czysto, to zgodzić się na dystans, to czcić dystans pomiędzy sobą i istotą kochaną.

 Miłość nie daje rozumu głupcom, ale najmędrszych otumania.

 Silny związek... Zaczyna się od
dwóch dzielnych ludzi, którzy
są gotowi poświęcić dla siebie wszystko.

 Nie umiem, nienawidzę się rozstawać. Z nikim i z niczym, co niechcący pokochałem.

 Są dwa rodzaje mężczyzn: ci, którzy mówią, że chcą Ciebie, i nie robią nic.... i ci, którzy, nie mówiąc nic, przychodzą i łapią za serce.

 Jeśli jesteś mądry, troszczysz się o innych.
A jeśli się troszczysz, to kochasz.

 Im więcej nas różni, tym weselej.