
Najdłuższą i najtrudniejszą pracą, jaką może podjąć człowiek, jest praca ...
Najdłuższą i najtrudniejszą pracą, jaką może
podjąć człowiek, jest praca nad samym sobą.
Zbyt często nie sięgamy po to, czego chcemy, tylko bierzemy to, co jest. Rozkładamy ręce i mówimy „tak wyszło”. Nie walczymy o lepszą pracę, nie naprawiamy związków – siadamy na dupie i narzekamy. Boimy się ryzyka, zmian, boimy się żyć, szukamy wiecznych wymówek. Czasem dobrze się przewrócić, żeby potem wstać i być silniejszym. Zacząć żyć po swojemu.
Nie ma znaczenia jak powoli idziesz, dopóki nie zatrzymujesz się. Najważniejsze jest to, żeby iść do przodu, niezależnie od prędkości. Każdy krok jest cennym doświadczeniem, które przynosi nas bliżej celu.
Wielu ludzi porzuciło swoje marzenia, nie zdając sobie sprawy, jak blisko byli celu. Nasza największa słabość polega na tym, że poddajemy się zbyt łatwo. Najpewniejszą drogą do osiągnięcia sukcesu jest zawsze próbować jeszcze jeden raz.
Porażka to tylko okazja do rozpoczęcia jeszcze raz, tym razem bardziej rozwaznie. Porażka to opóźnienie, a nie porażka fatalna. To tymczasowe odchylenie od planu, które jest ważnym elementem nauki.
Gdy nie ma gdzie zawrócić,
trzeba iść naprzód.
Musisz czuć, że będziesz naprawdę potężny, że pokonasz ból, że możesz bez końca znieść cierpienie, że nie jesteś uwięziony przez brak pokory, ale jesteś uzwolniony przez podejście, które sugeruje: Róbcie to, co kochaszcie, i nigdy nie rezygnujcie.
Mogę zaakceptować porażkę, ale nie mogę zaakceptować braku próby.
Nie musisz być wielki, żeby zacząć, ale musisz zacząć, żeby być wielki.
Cokolwiek umysł ludzki jest w stanie wymyślić i uwierzyć, jest w stanie osiągnąć
Pamiętaj , nigdy nie
możesz poddawać się
w połowie drogi .
Jeśli już zacząłeś coś robić , skończ to .
Nabierz powietrza w płuca
i brnij do przodu.