Nadzieja jest jak droga w kraju, gdzie nie było dróg; powstaje ona, kiedy zaczniemy chodzić po niej.
Nadzieja to nie przekonanie, że coś się dobrze skończy, ale pewność, że coś ma sens - niezależnie od tego, jak się skończy.
Dopóki żyją, zawsze jest nadzieja.
Gdyby nadzieja była rzeczą konkretną i rzeczywistą, gdyby można było ją dotknąć palcami, przekręcić w dłoni, sprawdzić jej kształt, zapach, wagę - co wtedy poczynilibyśmy z tą nadzieją?
Nadzieja jest jak iskra, której nie da się zdmuchnąć. Kiedy jest najmniejsza, to właśnie wtedy jest największa. I kiedy wydaje się, że zgaśnie, właśnie wtedy rozpala się najmocniej.
Nadzieja jest jak droga w kraju, gdzie nie było jeszcze dróg; to fakt, że ktoś idzie drogą, jest dowodem na jej istnienie.
Mam nadzieję, nawet gdy nadziei nie ma. To oznacza, że żyję, że walczę, że nie poddaję się. I to właśnie jest najważniejsze.
Moje nadzieje nie zawsze się spełniają,
ale zawsze mam nadzieję.
Zawsze jest nadzieja, myśląc o tym co mogło być. Nie zamykaj drzwi na coś co jest twoją przeszłością. Jak najbardziej wierzyć, że coś cudownego jest na horyzoncie. Chciałbyś zdobyć ten blask. Nawet jeśli nie jesteś pewien, zawsze jest wartość nadziei. Nie trać jej nawet na chwilę. To co jest na horyzoncie, jest zawsze wart twojego oczekiwania.
Nadzieja to nie jest przekonanie, że coś się dobrze skończy, ale pewność, że coś ma sens - niezależnie od finału.
