Kto boi się wilków, nie ...

 Natura jest dla człowieka tym, czym dla malarza paleta. Daje nam kolory, swym światłem, cieniem, formami, rytmem, pięknem zaskakuje, zadziwia, ale też stawia przed nami wyzwania. Bez natury nie ma sztuki, nie ma istnienia.

 Październik, gdy grzmot na wschodzie naprawi,burzy nas wielkich i wiatrów nabawi.

 Przytaczanie natury koi, leczy, uzdrawia. Nie znam skuteczniejszego sposobu odnalezienia spokoju serca, senności, równowagi myśli. Pogodna samotność wśród przyrody rozjaśnia umysł, odnawia ciało, budzi siły, obudza znowu człowieka do zdrowych i udanych działań emocjonalnych.

 Robiąc z siebie część natury, człowiek nawiązuje więź z najpotężniejszą siłą we wszechświecie. Wtedy staje się prawdziwie wolny i zdolny do twórczych działań

 Na słońce i na śmierć, nigdy wprost patrzeć nie można.

 Najpiękniejsze co w przyrodzie stworzono to chyba niewątpliwie kwiaty. One są jak uśmiech ziemi. Pokazują nam, że natura kocha nas, a my powinniśmy szanować ją jak naszą matkę

 Jak niedźwiedź głaśnie, to aż w krzyżach trzaśnie.

 Natura to książka pełna symboli, która mówi do nas w różnych językach, apelując do naszych zmysłów, duszy i umysłu. To miejsce, gdzie odkrywamy prawdę o naszym bycie, istnieniu, zrozumieniu i akceptacji. Kiedy patrzymy na naturę, widzimy siebie w niej odbicia.

 W lutym, gdy zagrzmi od wschodniego boku,burze i wiatry częste są w tym roku.

 Niemożliwe jest, aby człowiek spoglądał na słońce, a jego oblicze nie stało się jasne.