Gęsi Rzym ocaliły, a złodzieja ...

 Natura nie znosi próżni.

 Wychodzę - oznajmiam -
W razie czego wiecie, gdzie rosnę.
Jestem zajęty, muszę zrzucić liście.
Jesień, rozumiecie. Pełne gałęzie roboty.

 Natura jest dla naszego ducha tym, czym jest dla ciała jedzenie. Nie dostrzega się jej, dopóki nas nie brakuje. Dopiero wtedy, kiedy jej za mało, zaczynamy szukać.

 Przyroda jest hojna, ale wybiera najkrótszą drogę do celu.

 Drzewa wznoszą się za oknem ku górzeniczym pełne tęsknoty wołanie niemej ziemi.

 Natura nie zna nicości, wszystko ma swoją przyczynę, nic nie może z siebie samego powstać ani w nicość przechodzić. To, co powstało, musi dalej trwać - na zawsze, w jednej formie bądź innej.

 Nieostrożny ptak prędko w sidła wpadnie.

 Kto się w maju urodzi, dobrze mu się powodzi.

 Natura jest nieustannie pełnym wdzięku pokojem, który namalowano dla naszych oczu, tak jakby artysta chciał nam cokolwiek zakomunikować, bez wykorzystywania słów.

 Kiedy w marcu deszczu wiele, nieurodzaj zboża ściele.